Met het pontje naar het educatiepark
Na de toer door het fort is het buitenterrein aan de beurt. Op de aarden wal naast het fort is een remise gebouwd, voor de deur staat een groot kanon. Dit geschutskanon dateert uit 1894 en is dus al ruim honderd jaar oud. Net als ik denk dat we alles gezien hebben, lopen we met de groep richting de struikgrens. Een verborgen trap naar beneden brengt ons naar de rand van het water. Met een heus trekpontje gaat de ploeg in kleine plukjes naar de overkant. Een beetje wiebelig stap ik 'aan boord'. Het is zaak om de mensen goed te verdelen over het vlot, anders kom je niet vooruit. Met twee man aan de touwen trek je jezelf naar de overkant.
Gelach klinkt op als we allemaal droog de overkant halen. Hier vind je het educatiepark van Fort Giessen. Mijn gids gaat uitgebreid in op wat er te zien is. Er is een groepsschuilplaats nagebouwd en op een heuvel is een luisterput ingegraven. Een soldaat hield de wacht of hij vijandelijke vliegtuigen aan hoorde komen. Was dat het geval, dan gaf hij een sein en dook zelf in de krappe put om te schuilen. Je moest geen claustrofobie hebben als soldaat!